3 dagen regen in Portimao

Al een lange tijd stond het circuit van Portimao op mijn verlanglijstje van circuits waar ik ooit nog eens zou willen rijden. (Dat verlanglijstje is overigens erg lang!! ;) ) En dit jaar was het dan eindelijk zo ver. Met NoLimits mocht ik in Februari mee naar dit mooie circuit. Ik was erg benieuwd of alle geruchten klopten en of het inderdaad zo’n geweldige baan is om te rijden!?

Een week na het inkratten van de motoren die met een vrachtwagen die kant op gingen, vertrokken we zelf met het vliegtuig naar Portugal. Eenmaal op het circuit aangekomen werd me al snel duidelijk dat er inderdaad mooie hoogte verschillen in dit circuit zitten. Ik kon niet wachten tot ik los mocht. Helaas bleek het weer niet helemaal mee te zitten en was het dag 1 al stromende regen. Gelukkig had ik mijn regenbanden mee en kon ik toch de baan op. Die eerste ronde was ik heel erg verrast door de baan. Echt een geweldige layout…dit kon leuk worden! Echter hield het die dag niet op met regenen. Daarbij was in de 2e sessie aan het einde van het rechte stuk ineens mijn koppeling verdwenen. Gelukkig kon ik rechtuit rijden en de motor netjes langs de kant zetten. Ik dacht dat de koppelingskabel misschien was gebroken, maar er bleek meer aan de hand. Dus terug op het karretje en na een aantal uur rustig uitzoeken en bekijken konden we het probleempje verhelpen en de laatste sessies van de dag weer terug de baan op.

Dag 2 dan maar hopen op zon, maar het leek niet helemaal mee te zitten. De baan bleef kletsnat en pas aan het einde van de dag werd het droog en konden we de banden wisselen voor 2 drogere sessies. Ik had net pas een beetje de baan door omdat ik dag 1 een gedeelte had moeten toekijken. Maar wat een geweldige baan! Hopelijk zou het de volgende dag eindelijk droog zijn zodat ik vol gas kon?!

Maar te vroeg gejuicht… Ondanks dat het weerbericht aangaf dat de zon zou gaan schijnen, hebben we die niet gezien. En iedere keer als je dacht dat het droog zou worden kwam er een nieuwe regenbui over de heuvels aanwaaien. Dus…uiteindelijk hebben we wel veel gereden en getraind en dat was heerlijk. Ik vind regenrijden erg leuk om te doen en ik zocht echt de grens op. Een aantal keer resulteerde dat in een kleine vliegles (highsidertje) maar de landingen waren terug op het zitje dus kon ik weer verder. Een heel goed gevoel. Echter het afstellen van vering en werken aan laat en agressiever remmen is deze dagen helemaal niet aan bod gekomen. Hopelijk lukt dat nog op de vrijdag voor de races of stiekem hopen op een regenrace het eerste raceweekend? Dan zijn we er helemaal klaar voor!!