Back on Assen

Na een aantal buitenlandse races met hele mooie resultaten, was het weer tijd om terug te keren naar thuiscircuit Assen.

We besloten te werken aan de set up van de motor want op het circuit van Oschersleben waren er een aantal punten opgevallen. De andere motoren wheelieden veel minder en ook het insturen en snel omgooien was een aandachtspunt. Natuurlijk speelt bij dat laatste ook de blessure van mijn voet nog een grote rol, maar er moet toch zeker nog iets te halen zijn.
In de trainingen hebben we dus ontzettend veel geprobeerd met vering en instellingen. Het wheelieen werd niet minder maar het insturen konden we zeker wel verbeteren. Ineens kon ik de motor veel beter omgooien. Natuurlijk kost een perfecte afstelling veel tijd zeker als je veel veranderd. Iedere training en zelfs onder de kwalificaties probeerden we iets. In de kwalificaties had ik ook nog wat moeite om het juiste instuurpunt te vinden. De motor reageerde totaal anders maar gelukkig kon ik nog wel een mooie 45 rijden en belandde daarmee op de 11e posititie. Niet helemaal waar ik vantevoren op had gehoopt maar soms moet je eens wat proberen om verder te komen.  Tegen de tijd dat de race van start ging hadden we zeker een stap gemaakt.

Ik vertrok van de 11e positie en kon bij de start gelukkig mooi door de Haarbocht komen. In de eerste ronden pakte ik een positie en kwam ik achter een andere rijder terecht waar ik moeilijk langs kwam. De stukken waar ik sneller ging waren de snelle stukken en was het erg moeilijk inhalen. Daarbij kwam ook nog dat de motor juist met de exit van hoge snelheidsbochten flink begon te pompen aan de achterkant waardoor ik net niet vol gas kon. Ik probeerde het meerde keren maar het duurde allemaal te lang. Ik zag de jongens ervoor wegrijden en raakte steeds meer geirriteerd. Ik moest mee, en dus zo snel mogelijk langs deze rijder. Ik wist dat ik veel sneller kon. Uiteindelijk kreeg ik de motor er tussen aan de binnenkant bij Ossenbroeken. Ik reed meteen een stukje weg en probeerde naar de volgende rijder toe te komen. Intussen zag ik ook op het pitbord dat er een rijder dicht in mijn achterwiel bleef…. Het bleek opnieuw Kenny te zijn die mij ook in Oschersleben verrasste. Dat gaat niet gebeuren! Al snel was het tijd voor de laatste ronde en ik reed zo breed mogelijk en gaf vol gas om deze plek vast te houden. En Ja hoor…het lukte! Ik finishte als 8e deze race!!